“Hey Jules, this is Brian. Ah, listen…I’m on an airplane that has been hijacked…If things don’t go well, and they are not looking good, I want you to know that I absolutely love you. I want you to do good, have good times, same with my parents. I’ll see you when you get here. I want you to know that I totally love you. Bye, babe, hope I will call you.”
Brian Sweeney, passagier United Airlines Vlucht 175, voicemail aan z’n vrouw Julie.
Volledig Leven
Niks maakt zo levendig als dagelijks aan de dood denken.
Alles is tijdelijk.
Jij ook.
Als we dat vergeten, gaan we uitstellen.
-Want het kan morgen ook nog wel.
Als we dat vergeten, stellen we verkeerde prioriteiten.
-Want we hebben toch alle tijd.
Door elke ochtend de dood even aan te kijken, krijg je helderheid en brandstof.
Helderheid over wat er nou écht toe doet.
Helderheid over wat je wil.
Helderheid over waaróm je dat wil.
Helderheid over al die dingen die er niet toe doen.
Succes = 10% inzet en 90% verwijderen van het onbelangrijke.
Brandstof om de belangrijke dingen te doen.
Brandstof om status en ego in te ruilen voor betekenis en voldoening.
Brandstof om minder te praten en meer te luisteren.
Brandstof om te stoppen met het verzinnen van excuses en het starten met het vinden van mogelijkheden.
Sterven zonder spijt
Als je vervolgens die helderheid en brandstof gebruikt om te doen wat je belangrijk vindt, is aan het einde van je dag je tank leeg.
Heb je alles gegeven.
Kan je leeg sterven.
Als je mazzel hebt, mag je de volgende dag nog een keer.
Jij bent tijdelijk
Als het einde komt, dan is dat klote (of niet?).
Dat einde, daar doe je weinig aan.
Maar je kunt 100% voorkomen dat je spijt hebt.
Spijt, omdat je je beste werk nog in je hebt.
Spijt, omdat je die belangrijke woorden nooit hebt uitgesproken.
Omdat je dacht dat het morgen ook nog wel kon.
Omdat je nooit aan je dood dacht.
En daardoor niet volledig leefde.
Weet wie je bent. Weet waarvoor je staat. Zorg goed voor jezelf. Creëer waarde voor anderen. Sta stil om te genieten van het proces. Denk aan je dood. En wees bereid te sterven.
Elke dag opnieuw.
Wie zou jij smsen? En wat? Laat het hieronder in de comments weten.
Als je dit artikel deelt via Facebook of LinkedIn bewijs je mij een enorme dienst. Ik kan daardoor zien welke onderwerpen waardevol zijn en dat geeft energie om meer te maken.
En wie weet is de boodschap van dit artikel wel precies hetgeen iemand in jouw kring nodig heeft vandaag…Gebruik de knoppen hieronder, super bedankt!
[social_warfare]
BOEK WINST OP ALLE FRONTEN_
"Mijn team en vrienden denken dat ik super slim ben (ben ik niet). Dat komt door de emails van tibor (en ze hebben geen idee dat die bestaan)."
- Een subscriber van tibor.nl
Beste Tibor,
Gedachten over de dood zijn erg persoonlijk. Zelf heb ik geen moeite om deze te vertellen omdat ik niet bang ben om dood te gaan, niet dat ik dood wil, maar gewoon niet angstig, uiteindelijk is het een verlossing. Daarom zal ik ook een geduchte tegenstander zijn van mijn vijand. Waar ik uiteindelijk wel bang voor ben is de pijn, maar die gaat ook voorbij, zoals alles tijdelijk is.
De dood is een wezenlijk deel van het leven dus waarom het er niet over hebben.
Als ik nu dood zou gaan dan heb ik geen spijt, waarom zou ik dat hebben. Ik heb mijn best gedaan om er iets van te maken, goed te zijn voor mijn medemens, het lukte niet altijd maar dat is niet zo belangrijk. Ook je verleden goed of slecht is niet zo belangrijk, het gaat om nu en waar ga je naartoe.
Voor degenen die achterblijven is het rot, een gemis, een leegte in je belevingswereld zoals voor mij met mijn broer die op 50 jarige leeftijd overleed. Onnodig achteraf, maar dat is het altijd, achteraf gezien.
Zelf heb ik spijt van hoe ik soms met hem omging maar gelukkig heb ik hem dat bij leven kunnen vertellen en goed kunnen maken.
Als we het zo erover hebben zou ik het niet erg vinden om nu te gaan. Een mooie tijd met Annie en een goede relatie met mijn broers en dochter en natuurlijk niet te vergeten mijn pubers van stiefzonen Andor en Joram, dus op de hoogtij van je goede gevoelens en dan kunnen gaan lijkt mij mooi. Ik hoef geen lang leven als het maar kwalitatief goed is voor zolang het duurt.
De dood is een leegte waarin je niet meer bestaat, geen schuld, geen pijn, niets is meer belangrijk en de rust is daar, datgene waar je naar verlangt.
Dus belangrijk voor mij is rust in de zin van No onnodige stress, daar streef ik eigenlijk naar en daarnaast een mooie gevoelswereld waarin we elkaar vertrouwen en mooie dingen kunnen doen, beleven en ontdekken.
En als we nu verder filosoferen dan is voor mij een leven met weinig goede toekomst niet bespreekbaar en zal ik als die tijd daar komt zelf mijn maatregelen nemen voor een eigen gekozen dood.
Mooi Raymond dat je zonder spijt zou kunnen sterven.
Je ziet de dood zelfs als een verlossing. Van pijn en van schuld. Misschien is het interessant voor je om te kijken waar die pijn en schuld vandaan komen. En of je die nu los kunt laten.
Van: “Ik ben een geduchte tegenstander voor mijn vijand”, naar: “Ik ben een betrouwbare bron voor mijn vrienden.”
Tibor,
Je ontroerd me met dit stuk. En dat is mooi!
Leeg sterven, overgaan zonder ballast het nieuwe tegemoet. Dank je wel dat je me daar op attent maakte.
Ik leef heel bewust, geniet en tel mijn geluksmomenten maar allemaal voor in dit leven.
Dit stuk maakt me bewust van het geschenk van het leven en het leeg en voldaan kunnen loslaten.
Ga er de komende tijd eens bewust mee aan de slag.
Dank voor wederom een mooi inzicht.
Lieve groet,
Rian
Dank je wel voor je mooie reactie Rian.
Ik denk dat wat je zegt – bewust leven – inderdaad de sleutel is.
Ha Tibor, weer even een reactie, wat je schrijft daar herken ik mij in maar gelukkig leef ik vanuit een Christelijke levensvisie zodat ik geloof dat het mooiste (het leven na dit leven) nog komt. Maar leven met het sterven, met onze sterfelijkheid, het lijkt onmogelijk maar dat is het niet, ik ben twee jaar geleden mijn 16 jarige prachtige dochter verloren bij een verkeersongeval, de eindigheid van ‘leven’ kan niet harder binnenkomen, het heeft mij gevormd, het heeft mij een visie gegeven die ik niet met iedereen kan delen. (gelukkig maar) Leef ik ongelukkig? Nee, zeker niet, ik heb nog zoveel zin in mijn plannen, (ik heb er veel) ik heb alleen gezien dat er -per direct- een streep door getrokken kan worden, niet dat ik daardoor meer haast maak om de plannen te verwezelijken, maar het maakt dat je je meer bewust bent van het eindige van ons bestaan. Gelukkig hoef ik vanuit m`n Christelijke levensvisie niet ‘leeg’ te sterven maar wacht ‘het mooiste’nog! Gr. Fred.
ik ben momenteel bezig met een lsd experiment , trip buddy op afstand per sms mocht het fout gaan maar ik ben niet bang om te sterven dus zeker niet van een lsd trippie.
heb wel lang getwijfeld om het te nemen vanwege mijn psychische conditie , echter als de professionals geen diagnose kunnen stellen en ik na opvragen van mijn medisch dossier 3-24 jaar geleden reeds gediagnostiseerd bi-polair met amnesie ben zonder dat ikzelf of mijn ouders hiervan op de hoogte zijn(?) wat heb ik dan te vrezen?
Ben 45 jaar , heb lang genoeg gewacht denk ik,
ondanks dat de wereld er waarschijnlijk aan ten onder gaat vind ik mede door dit soort sites het internet een prachtig medium! _0_ Namaste
Namaste, doet er niet toe.